...Zu Nigandik Urrun Zaudenean...

Zu nigandik urrun zaudenean...
zure begiak topatu nahian nabil
gau ilunenetan ere nire bidea argitzeko
Zu nigandik urrun zaudenean...
zure larrua desio dut
gaurik hotzenak ere bero bihur daitezen
Zu nigandik urrun zaudenean...
une oro zure izena ohiukatzen dut nire barnean
zure falta gutxiago suma dezadan
Zu nigandik urrun zaudenean...
zure beso artean egotearekin amesten dut
goizero irifar batekin esnatuz;
baina irrifar hori malko bihurtzen da,
zu nigandik urrun zaudela sumatzean.

...Desioa desio besterik ez delako...
...eta amets horiek amets gaizto bihur daitezkeelako...

BOY R.Dahl (Alfaguara)

Ez zait gehiegi gustatu liburu hau, pixka bat astuna egin zait. Egileak bere eskola garaiko abenturak eta momentu gogoangarriak kontatzen dizkigu autobiografia moduko liburu honetan. Zenbait pasarte triste ditu, adibidez bere aita eta arrebaren heriotza, bera krudelki zigortzen zuten uneak...Liburu honetako gertaerek ez daukate zerikusi handirik gure gazte denborarekin, baina gure aiton-amonen garaiko gaztaroa ulertzen lagun diezaguke. Liburua orokorrean nahiko hunkigarria da. Ez nuke inolaz ere berriro irakurriko, baina garai bateko istorioak gogoko dituztenei gomendatuko nieke.